Sieć wodna

Główną rzeką Pienin jest Dunajec i cały obszar Pienin znajduje się w jego zlewni (z południowo-wschodniego końca wody wpływają do Dunajca za pośrednictwem Popradu). Na odcinku od Dębna do Krościenka jego spadek wynosi 112 m. Średni przepływ wody na tym odcinku wynosi 23 m³/s. Największy przepływ ma miejsce przy wiosennych roztopach lodów, najmniejszy w zimie. Zapory w Niedzicy i Sromowcach Wyżnych znacznie zmniejszyły szybkość przepływu rzeki, ścinając ten spadek o 50 m. Sieć wodna oprócz Dunajca liczy 5 rzek (Grajcarek, Krośnica, Lipnik, Łapszanka, Niedziczanka) i ponad 30 większych potoków, najdłuższy z nich jest Leśnicki Potok. Potoki są krótkie, ale charakteryzują się dość dużym spadkiem (średnio 130 m/km). Większość potoków wypływa ze źródeł, których w polskich Pieninach występuje około 600. Ich wydajność jest na ogół niewielka i średnia; 0,1-10 l/s. Największa liczba tych źródeł występuje w przedziale wysokości 500-700 m n.p.m., a w Małych Pieninach 600-800 m. Najbardziej znane jest Stuletnie Źródło przy Drodze Pienińskiej. Istnieje kilka źródeł z wodą mineralną (szczawy wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowo-jodkowe). Ich występowanie związane jest z procesami wulkanicznymi, które zachodziły na granicy Pienin i Beskidów oraz intruzjami andezytów, obecność których powoduje zgazowanie tych wód dwutlenkiem węgla. Istnieje też kilka źródeł siarkowych, dawniej 2 były wykorzystywane w słowackiej Śmierdzonce. Brak większych naturalnych zbiorników wody, natomiast po wybudowaniu 2 zapór wodnych (w Niedzicy i w Sromowcach) powstały 2 duże, sztuczne zbiorniki wodne: Jezioro Czorsztyńskie i Zbiornik Sromowski.

Dunajec

Źródła:

*https://pl.wikipedia.org/wiki/Pieniny

*https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Danubemap.png/220px-Danubemap.png